اگه یه وخ چیزی گفتید یا کاری کردید که باعث شد طرف مقابل برداشت اشتباهی از اون داشته باشه حتما حتما سعی کنید در اولین فرصت اون سوتفاهم رو حل کنید و نزارید که اون آدم بشینه فکر و خیال بکنه
اگه زود سوتفاهم رو حل نکنید باعث میشه اون آدم بشینه فکر و خیال کنه و به ناراحتیش اضافه بشه
اون آدم فقط اول از یه چیز ناراحت بوده اما اگه فرصت فکر پیدا کنه کلی گره به اون گره اول اضافه کنه و دیگه به راحتی نمیشه اون گره رو باز کرد
هرموقع توی دوستی و رفاقت غرور رو وارد کردی
بدون داری گند میزنی به اون دوستی و رفاقت
(مخاطبش هم خودمم)
کلافم
خستم
دلم میخواد بشینم کلی حرف بزنم اینکه از چی بگم رو نمیدونم فقط میخوام حرف بزنم همین
فقط یکی بیاد بگه الف تا من براش تا ی برم
خیلی بده آدم زندگیش روتین باشه خیلی بده که همش یه سری کار های معمول و برنامه ریزی شده رو انجام بدی و هیچ اتفاقی خارج از برنامه نیفته تا لااقل یکم هیجان بده به زندگیت خیلی بده خیلی...
دلم میخواد برم یه جایی که هیچکس هیچکس نباشه
فقط خودمو خدام باشیم بشینم براش کلی حرف بزنم
جایی باشه که بتونم حداقل برای چند ساعت هم که شده خودم باشم خود خودم
نمیدونم چمه ولی هرچی که هست باعث شده کلافه بشم و من اینو اصن دوست ندارم
*این پست هم موقته
داشتم فکر میکردم الان که برف اومده و ماها همه خوشحال شدیم اون آدمی که جا برا خواب نداره و کارتن خوابه چی اونم خوشحال میشه؟
خب معلومه که نه! چون بارش برف مساوی با سرما و خیس شدن زمین و اون آدم هم چندان لباس گرمی نداره و جای خوابش هم همون زمین یا صندلی پارکی هست که خیس شده یا روش برف نشسته.
فکر میکردم ماها صبح بلند شدیم و با دیدن برفی که داره میاد و نشسته کلی خوشحال شدیم و انرژی گرفتیم ولی اون آدم اصن از دیدن برف خوشحال میشه؟ اصن اون آدم شب قبل به خاطر برف نتونسته بخوابه که بخواد صبح از خواب بیدار بشه و خوشحال.
چه قدر این روزا واسه این آدما سخته و چه قدر این برفی که همه رو شاد میکنه اونا رو ناراحت میکنه
تو این روزا این آدما رو یادمون نره. ما ها هممون قطعا لباس های گرمی داریم که کوچیکمون شدن و دیگه استفاده نمیکنیم بهتره به جای اینکه یه گوشه خاک بخورن بدیمشون به این آدما تا شاید کمکی بهشون بکنه.
یا اصن به جای این که دوتا دوتا بریم پالتو کاپشن بخریم یا یه لباس 300تومنی بخریم یه کم کمتر بخریم و بقیش رو یه لباس بخریم و بدیم به این آدما
همیشه بهمون گفتن که خب مشکلاتمون رو حل کنیم ولی در عمل همون آدما همیشه صورت مسئله رو پاک کردن به جای اینکه حلش کنن
مثلا توی سن من بین پدر و مادر ها مد شده که سال تحصیلی که میشه گوشی و وسایل دیجیتالی رو از بچه بگیرن توی نسل های قبل هم که خب گوشی نبود چیزای دیگه مثلن آتاری یا اینکه نمیذاشتن برن بیرون بازی کنن چون که درس داشتن
ولی به نظرم این کاملا غلطه چون به جای اینکه بیایم به اون بچه یاد بدیم که چه شکلی از زمانش استفاده کنه که هم به درسش برسه هم در کنارش گوشیش رو داشته باشه اونا رو ازش میگیریم و اون بچه بدتر از درس زده میشه چون درس باعث شده یه سری از تفریحاتش رو نداشته باشه
این مدلی میشه که نمیتونیم اراده داشته باشیم تا در برابرچیزی اراده کنیم چون هیچوقت بهون یاد ندادن .اینطوری میشه که وقتی اون بچه گوشی ش رو میگیره خودشو باهاش خفه میکنه.اگه همیشه دستش باشه دیگه براش عقده نمیشه.
یا مثلن توی موضوعات دیگه مثله حجاب به جای اینکه بیایم ریشه یابی بکنیم ببینیم که چرا جامعمون این شکلی شده یه ون راه میندازیم توی خیابون تا هی گیر بده و طرف رو بگیره ببره.
نه واقعا فکر کردن با این کار مثلن اون دختر با حجاب میشه؟معلومه که نه!بلکه بیشتر زده میشه از حجاب
این کار ها و اجبار حجاب و... فقط و فقط باعث دور شدن آدما از حجاب میشه
همچنین باعث به وجود اومدن عقده میشه که وقتی میره یه کشور دیگه و از مرز ایران رد میشن سریع تغییر چهره میدن
همین پاک کردن صورت مسئله رو به بچه هامون یاد دادن که بچه تا یه اتفاق میوفته برای اینکه اون مشکل رو نداشته باشه به جای اینکه بخواد دنبال راه حل بگرده میره دنبال تیغ و ... میگرده تا خودکشی کنه
اصولا منع آدما باعث میشه تا آدما حریص تر بشن
