توی تمام عمرم مخصوصا این دوسال به این نتیجه رسیدم که اعتراض کردن بیهوده ترین کاریه که میشه انجام داد و بهترین حالتش اینه که برات ضرری نداشته باشه که در 95درصد مواقع برای آدم ضرر داره
اصن کی گفته با اعتراض همه چی خوب میشه؟! هرکی گفته حتما تا حالا اعتراض نکرده والا من هربار که اعتراضی کردم یه دردسری برام درست شده
اصن کی گفت من و دالتون وکیل وصی بشیم ؟!
د عاخه من که میدونستم آخر سر یه چی میشه پ چرا باز رفتم ؟! د عاخه من که میدونستم اعتراض کردن عاقبت نداره و دردسر میشه برام پ چرا پاشدم رفتم ؟!
یه آتیشی درست شده و کاری ندارم که کی درستش کرد ولی اینو میدونم که این آتیش با اعتراض های بچه ها شعله گرفته و حالا همه عقب کشیدن و من و دالتون فقط یه قدم فاصله داریم تا تو آتیش بیفتیم و بسوزیم باهاش
همین الان هم داریم از بوی دودش خفه میشیم!
از من میشنوین به هیچی اعتراض نکنید!به جاش بی سر و صدا اون کار رو نکنید و کار خودتون رو انجام بدید
پ.ن: توی مدرسه کلی بساط داشتیم و این وسط تنها کسی که داره ضرر میکنه من و دالتون هستیم
ماجرای طولانی ای هس و فک نکنم براتون جالب میبود واس همین ننوشتم
فقط دعا کنید همه چی درست شه و سر ما دو تا خراب نشه چون حوصله دردسر رو ندارم
*ببخشید قبل از اینکه کامل شه منتشر شد.
