+این صدمین پستی هس که دارم مینویسم و خب یه سریاش اصن منتشر نشدن یا اگه هم شدن موقت بودن
ولی واقعا خوشحالم از اینکه وبلاگ زدم چون تنها جایی هس که افکارم رو مینویسم و فضای خود بیان و آدماش رو هم دوست دارم :)
البته از اونجایی که نویسنده خوبی نیستم خیلی وقتا بوده که دوست داشتم یه سری چیزا رو بنویسم ولی نتونستم یا اگه نوشتم اون طور که میخواستم نشده مثه همین الان
++میدونید آدم باید یه سری دوست داشته باشه که وقتی بهشون میگه درس خوندن یا نه بگن نه و باهم بشینن کلی سر درس و امتحان و دبیرا غر بزنن همچنین باید یه سری هم باشن که وقتی خواستی مثلا تکلیفی رو بنویسی بگی خب بیخیال این فردا میرم از رو فلانی مینویسم و کلا همیشه به امید اون بری و آخر سر هم از اونجایی که اون هم به امید تو بوده دوتایی تو سر زنان به دنبال یکی باشین که نوشته باشه تا از روش کپی کنید
همچنین یه سری هم باید باشن تا کاراتون رو باهم انجام بدین
مثلا اون درست کنه و تو پرینت بگیری یا برعکس یا یه دفه تو کار اون رو هم انجام بدی و یه دفه اون
